Esperanto
Esperanto |
|
Esperanto |
Waar wordt Esperanto gesproken: | Esperanto wordt wereldwijd als tweede taal gesproken door kleine groepjes mensen. |
Esperanto wordt gesproken door: | Ongeveer 2 miljoen mensen. |
Eigen benaming: | La lingvo Esperanto. |
Alfabet: | Romeins, met enkele extra tekens. |
Aantal letters in het alfabet: | 28 (van A tot Z). |
Regulering: (Van spelling, etc.) |
Akademio de Esperanto. |
Het Esperanto is gebaseerd op: | Voornamelijk Latijn, moderne Romaanse, Germaanse en Slavische talen. |
Esperanto lijkt veel op: | De Romaanse talen. |
Inleiding Het Esperanto is een kunstmatige taal die wereldwijd door ongeveer 2 miljoen mensen als tweede taal gesproken wordt. De taal is uitgevonden door de Poolse arts en schrijver L.L. Zamenhof. In 1887 publiceerde hij het boek Unua Libro (Een Boek) in Warschau waarin hij de beginselen van de taal uiteenzette. Hij schreef het boek onder de naam Doktoro Esperanto. De betekenis van het woord Esperanto is 'hij die hoopt'. Sinds Zamenhof de taal bedacjt heeft zijn er wereldwijd organisaties ontstaan van mensen die enthousiast zijn over de taal. |
![]() Het Esperanto wordt geschreven in het Latijnse alfabet volgens het principe van één teken voor één klank. In het Nederlands heeft de letter e bijvoorbeeld 3 verschillende klanken in een woord als tegenstem. Het Esperanto probeert dat soort situaties zoveel mogelijk te vermijden zodat er geen twijfel kan bestaan over de uitspraak. Het Esperanto gebruikt de letters q, w, x en y niet. Daarentegen heeft het wel zes extra letters, ĉ, ĝ, ĥ, ĵ, ŝ en ŭ waarmee het Esperanto op een totaal van 28 letters uitkomt. |
Wie was Ludwik Zamenhof en wat wilde hij bereiken? Ludwik Lejzer Zamenhof werd geboren in 1859 in de Poolse stad Białystok, destijds deel van het Russische Rijk. Het was een multi-etnische stad waar onder andere Polen, Russen, Duitsers, Wit-Russen en Litouwers samen leefden. Zamenhof zelf was van joodse en Litouwse komaf. Hij groeide op met Jiddisch en Russisch als moedertaal. Zijn vader werkte als leraar Frans en Duits en zo leerde hij deze talen ook. Bovendien werd hem Hebreeuws bijgebracht. In de Poolse stad Białystok pikte hij uit zijn omgeving het Pools op, de taal waarmee hij later zijn eigen kinderen zou opvoeden. Als kind al had Zamenhof dus een rijke talenkennis en als jongeman begon hij al te werken aan zijn eigen kunstmatige taal. Zo rond 1878 had hij zijn ideeën voor een kunstmatige taal afgerond. Hij was echter te jong om te publiceren en besloot eerst geneeskunde te studeren en arts te worden. In 1887 publiceerde hij het boek Unua Libro (Een Boek) waarin hij de beginselen van het Esperanto uiteenzette. Met het Esperanto wilde Zamenhof een neutrale, internationale taal populariseren. Alle internationale talen zijn ook nationale talen van bepaalde landen. Zo was het Frans vroeger de meest gebruikte internationale taal en tegenwoordig het Engels. In internationale instituten zoals de Verenigde Naties en de Europese Unie zouden moedertaalsprekers van een internationale taal altijd in het voordeel zijn. Zij kunnen zich beter uitdrukken in de internationale taal omdat dat hun moedertaal is. Zamenhof wilde dat iedereen een neutrale tweede taal sprak die niet met een bepaald land, cultuur of volk verbonden was. Zo hoopte hij een bijdrage te leveren aan een neutrale sfeer in internationale organisaties, hetgeen zou moeten bijdragen aan wereldvrede. |